Words Wonder

ANNE005

“ฉันไม่เคยชอบเพชรเลย...”
          “แต่มุกใช้แทนน้ำตาไม่ใช่เหรอ?...”

          “…น้ำตาก็แทนความสุขได้เท่าๆ กับความเศร้านี่... ให้มุกเป็นแหวนหมั้นของเราเถอะนะ...

 แล้วฉันก็จะยอมรับความทุกข์ในชีวิตร่วมกับเธออย่างเป็นสุขเต็มหัวใจ”

***

ในที่สุด บ้านกรีนเกเบิลส์ก็มีงานแต่งงานในเช้าอันงดงามสดใส

แต่แอนน์ก็ต้องจากอาวอนลีไปอยู่ไกลถึงท่าเรือโฟร์วินดส์

“...บ้านเล็กๆ สีขาวตรงชายฝั่ง.... อาจนอกเมืองไปสักหน่อย...

แต่เธอจะชอบแสงจากประภาคารมากแน่ๆ ... เหมือนดาวสุกปลั่งกลางแสงยามค่ำ...

มีต้นไม้... มีลำธารไหลตัดที่มุมสวนของเราด้วย”

“ถ้างั้น... บ้านหลังนี้จะเป็นบ้านแห่งความฝันของฉัน...ไม่มีหลังไหนอีกแล้ว”

***

เพียงไม่นาน ทั้งคู่ก็ได้พบมิตรใหม่...กัปตันจิมผู้ดูแลประภาคาร

เพื่อนบ้าน – มิสคอร์นีเลียและเลสลีย์สาวงามผู้อาภัพ กับโอเวน ฟอร์ด นักเขียนหนุ่ม

แต่แอนน์เองก็ต้องเผชิญโศกนาฏกรรมของชีวิตครั้งใหญ่

แล้วเธอกับสามีจะผ่านมันไปได้อย่างไร

ในขณะที่ทุกคนต้องการความช่วยเหลือจากเขาทั้งคู่

***

“ชีวิตแต่งงานก็มีทั้งขึ้นและลง...แต่มันจะมีความสุขแน่นอน

ตราบเท่าที่เธอแต่งงานกับคนที่ถูกต้อง...”